اثرات میان مدت اجرای سه شیوه جنگل شناسی بر پراکنش قطری توده های جنگلی حوزه شفارود با بکارگیری توابع توزیع احتمال

اجرای شیوه های مختلف جنگل شناسی می تواند بر روی خواص توده های جنگلی از جمله ساختار و توزیع قطری درختان اثرگذار باشد. این مطالعه در چهار پارسل از جنگل های سری 14 شفارود در استان گیلان انجام گرفته که در سه پارسل، برش های تک گزینی، پناهی و نواری در بازه زمانی ده ساله صورت گرفته و یک پارسل نیز بدون بهره برداری بوده است. اهداف این مطالعه، بررسی قابلیت توابع مختلف توزیع احتمال شامل وایبول، گاما، لگ نرمال و نمایی برای توصیف پراکنش قطری در پارسل های مورد نظر و مقایسه تغییر توزیع قطری در این توده ها پس از اجرای شیوه های مختلف جنگل شناسی در یک دوره ده ساله است. نتایج حاصل از آزمون های کای اسکور، کولموگروف- اسمیرنوف و اندرسون- دارلینگ نشان می دهد که توزیع های لگ نرمال و نمایی در مقایسه با سایر توابع اکثرا دارای دقت قابل قبول تری هستند. همچنین مقایسه تغییر توزیع قطری در یک بازه زمانی ده ساله نشان می دهد که فقط پارسلی که در آن برش نواری انجام گرفته است، در یک دوره ده ساله، از لحاظ توزیع قطری تغییر کرده که ممکن است بیان گر به هم خوردن ساختار قطری توده در اثر اجرای برش های نواری باشد. توزیع قطری سه پارسل دیگر بعد از دوره مورد نظر تغییر معنی داری نداشته اند.