بررسی تاثیر نانوفلاکس های MgO، SiO2 و ZnO بر خواص جوشکاری با گاز محافظ آلومینیوم 7075

در این پژوهش تاثیر انواع نانوفلاکس های فعال بر روی عمق نفوذ، عرض و ریزساختار جوش توسط فرآیند جوشکاری با گاز محافظ تیگ بر روی آلومینیوم 7075 با ضخامت mm 5 مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج بیشترین و کمترین میزان عمق نفوذ به ترتیب مربوط به نانوفلاکس SiO2 و حالت بدون فلاکس می باشد. نانوفلاکس های SiO2، MgO و ZnO به ترتیب میزان عمق نفوذ جوش را نسبت به جوشکاری بدون استفاده از نانوفلاکس به ترتیب 255%، 97% و 84% افزایش دادند. سطح ظاهری جوش ها با افزودن نانوفلاکس تغییر کرده و ریزدانه ترین ساختار در ناحیه متاثر از حرارت مربوط به نانوفلاکس SiO2 بود. همچنین بررسی میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) از سطح مقطع جوش نشان داد که در اثر وزش قوس و جابجایی مذاب، نانوفلاکس به سمت کناره های جوش جابجا می شود.