جداسازی کنسرسیوم های میکروبی نمک دوست تجزیه کننده گازوئیل به منظور استفاده در پاکسازی زیستی پسماند های حفاری

در عملیات حفاری، حجم بالایی از کنده های حفاری با آلودگی هیدروکربنی و شوری بالا به محیط رها می‏شوند که آثار زیان باری خواهند داشت. پاکسازی زیستییک تکنولوژی کارآمد و دوستدار محیط زیست است که در پاکسازی پسماندهای حفاری، کاربرد دارد. به دلیل شوری بالا و نبود فلور میکروبی فعال در کنده های خارج شده از عمق زمین، به کارگیری کنسرسیوم‏های میکروبی نمک‏دوست تجزیه کننده هیدروکربن می‏تواند کارایی پاکسازی زیستی را افزایش دهد‏. ‏‏
مواد و روش‏‏ها: برای دست یابی به میکروارگانیسم‏های مناسب برای فرآیند پاکسازی زیستی، از مناطق مختلف ایران چندین نمونه آب و خاک شور آلوده و غیرآلوده به نفت تهیه شد و کنسرسیوم‏های میکروبی تجزیه کننده گازوئیل، با روش غنی‏سازی چندمرحله‏ای، از آن‏ها جداسازی شدند. سپس توانمندی کنسرسیوم‏های میکروبی از نظر رشد در حضور گازوئیل به عنوان تنها منبع کربن به روش، پروتئین سنجی و شمارش کلنی ها روی پلیت سنجیده و منحنی رشد آن‏ها بررسی شد. سویه های غالب کنسرسیوم‏های میکروبی منتخب نیز به روش مولکولی شناسایی شدند. ‏‏
در میان کنسرسیوم‏های میکروبی تجزیه کننده گازوئیل، حداکثر تعداد باکتری ها، مربوط به کنسرسیوم میکروبی جداشده از خاک آلوده قم، با تعداد CFU/mL1015×9/1 بر روی محیط‏ کشت مغذی و محیط پایه معدنی حاوی گازوئیل به عنوان تنها منبع کربن بود. بررسی منحنی های رشد نشان داد که کشت نمونه های آلوده به نفت سریع‏تر از نمونه های غیرآلوده به فاز لگاریتمی رسیده و مقدار کدورت نهایی آن‏ها نیز بیشتر است. تعیین توالی ژن 16S rRNA سویه های غالب کنسرسیوم‏های میکروبی جداشده از خاک‏های آلوده به نفت، نشان داد که این سویه ها متعلق به جنس‏های Dietzia، Microbacterium و Salinicola بودند. ‏
بحث و نتیجه گیری: محیط‏های با سابقه آلودگی نفتی، به علت سازگاری فلور میکروبی به حضور آلاینده ها، در مقایسه با نمونه های غیرآلوده ظرفیت بالقوه بیشتری برای جداسازی کنسرسیوم‏های میکروبی تجزیه کننده دارند. ‏‏