مطالعه بافت شناسی شش در جنین موش نژاد NMRI بعد از مواجهه با نانو اکسید آهن در شرایط in vitro

نانوذرات اکسیدآهن در زمینه های مرتبط با فناوری نانو از جمله زیست محیطی، ذخیره سازی مغناطیسی، تصویر برداری و اهداف دارویی مورد استفاده هستند. نانوذرات آهن می توانند گونه های اکسیژن فعال را تولید کنند که این مواد قادر به عبور از جفت هستند. هدف ما در این مطالعه بررسی اثر سمیت نانوذرات اکسید آهن برروی ریه جنین موش است.
در شرایط in vitro در روز 14 بارداری ریه جنین ها خارج و در محیط کشت در 5 گروه کنترل، گروه شم و گروه های تجربی1، 2 و 3 (دوزهای 10، 30 و 50 میکروگرم/کیلوگرم نانو اکسید آهن) تیمار شدند و سپس به مدت 24 ساعت به درون انکوباتور نگهداری شدند. برای بررسی هیستوپاتولوژی، بافت ریه با روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شد و نتایج مورد بررسی قرار گرفت.
میانگین تعداد برونشیول ها و قطر رگ های خونی ریه جنین در نمونه های تجربی نسبت به گروه کنترل و شم تغییر معنی داری نداشت. میانگین تعداد رگ های خونی در گروه تجربی 1 و 2 نسبت به گروه کنترل و شم تغییر معنی داری را نشان نداد، در حالی که در گروه تجربی3 کاهش معنی داری را نسبت به گروه کنترل و شم نشان داد (05/0>P). هیستوپاتولوژی ریه جنین سمیت سلولی شامل دژنرسانس واکوئولی و نکروز را در مقایسه با گروه کنترل و شم نشان داد.
نتایج نشان داد که در شرایط in vitro نانو اکسیدآهن باعث کاهش تعداد رگ های خونی، افزایش سمیت سلولی شامل دژنره شدن واکوئولی و نکروز در بافت ریه جنین به صورت وابسته به دوز می شود. این نتایج می تواند زمینه ای برای بررسی به روش In vivo باشد.