رابطه میزان دسترسی به اعتبارات و شاخص های توسعه اجتماعی خانوارهای روستایی شهرستان رشت

کشاورزی یکی از مهمترین فعالیتهای نواحی روستایی کشور و شهرستان رشت در استان گیلان است. عمده فعالیت این شهرستان کشت برنج است. کشت این محصول علاوه بر اثرات اقتصادی (ایجاد اشتغال و درآمد)، دارای اثرات اجتماعی نیز می باشد. این تحقیق به بررسی رابطه میزان اعتبارت و اثرات اجتماعی با استفاده از شیوه بهره برداری کشت برنج پرداخته است. متغیر مستقل این تحقیق میزان اعتبارات و متغیر وابسته نیز اثرات اجتماعی (مشارکت، کاهش فقر، تمایل به فرزندآوری، افزایش فرصتهای شغلی و...) می باشد. شیوه بهره-برداری شامل سنتی، مکانیزه و نیمه مکانیزه نیز به عنوان متغیر میانجی این پژوهش انتخاب گردیده است. در این پژوهش، از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است و به منظور جمع آوری داده های موردنیاز از روش پیمایشی (جمع آوری پرسشنامه از 400 خانوار روستایی) که به شیوه خوشه ایانتخاب گردیده است استفاده شده است. همینطور برای تجزیه و تحلیل یافته ها و دستیابی به مدل نهایی پژوهش در فرضیه اصلی از مدل جدول تقاطعی سه بعدی با استفاده ازنرم افزار spss استفاده شده است. برای اطمینان از پایایی تحقیق آلفای کرونباخ بدست آمده 716/0 محاسبه گردید که نمایانگر پایایی مناسب تحقیق است. نتایج تحقیق نشان می-دهد که با 95 درصد اطمینان می توان گفت با افزایش میزان اعتبار دریافتی میزان تاثیرات اجتماعی ناشی از کشت برنج در شیوه بهره برداری سنتی هم افزایش
می یابد و منجر به مشارکت بیشتر افراد در امر توسعه روستا و بهبود مسائل روستایی، رغبت جوانان به امر کشت برنج، کاهش فقر، تمایل به فرزندآوری و همچنین افزایش فرصت های شغلی در این شیوه بهره برداری می شود.