بررسی تغییرات ضخامت ماکولا در اعمال جراحی تضعیف عضله ی مایل تحتانی

برخی مطالعات نشان داده اند که عمل جراحی استرابیسم با آسیب احتمالی ماکولا همراه می باشد. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین تغییرات میانگین ضخامت ماکولا در اعمال جراحی تضعیف عضله ی مایل تحتانی در بیماران با استرابیسم های همراه با فعالیت بیش از حد این عضله انجام شد.
طی یک مطالعه ی آینده نگر، 35 چشم تحت عمل جراحی استرابیسم با روش مایکتومی یا رسسیون انتخاب شد. ضخامت و حجم ماکولا در قبل از عمل و یک روز، یک هفته و یک ماه بعد از عمل اندازه گیری و تغییرات آن در دو روش جراحی پیش گفته، مقایسه گردید.
میانگین تغییرات حجم ماکولا در طی دوره ی پی گیری بین دو گروه مایکتومی و رسسیون اختلاف معنی داری نداشت. ضخامت ماکولا نیز در قسمت فوه آدر هیچ یک از زمان های مورد مطالعه اختلاف معنی داری نداشت، اما در قسمت پارافوه آ، در یک هفته بعد از عمل در گروه مایکتومی کمتر بود (04/0 = P)، اما در سایر قسمت ها و بقیه ی زمان ها، اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.
عمل جراحی عضله ی مایل تحتانی با دو روش مایکتومی و رسسیون، با آسیب قابل ملاحظه ای در ماکولا همراه نبود و بین این دو روش، اختلافی دیده نشد. البته، مطالعه ی حاضر با محدودیت هایی نظیر کم بودن تعداد عمل جراحی رسسیون همراه بود. از این رو، توصیه می گردد مطالعات بیشتری با حجم نمونه ی بیشتر و در سطح وسیع تری جهت تعیین مزیت های هر یک از دو روش مایکتومی و رسسیون عضله ی مایل تحتانی به انجام برسد.