ارزیابی ریسک سرطانزایی و نسبت خطر غیر سرطانزایی کروم درآب های آشامیدنی بطری شده در ایران

مواجهه انسان با مواد شیمیایی مانند فلزات سنگین می تواند از طریق مصرف آب آشامیدنی صورت گیرد. کروم به دلیل نقش در بروز اثرات سرطانزایی و غیر سرطانزایی در انسان اهمیت دارد. در این مطالعه ریسک سرطانزایی و خطر غیرسرطانزایی کروم ناشی از مصرف آب های بطری شده توزیع شده در سراسر کشور، مورد بررسی قرار گرفت.
میزان نسبت خطر (HQ) و ریسک مازاد سرطان (ELCR) محاسبه گردید. مقادیر HQ و ELCR بر مبنای متغیرهای ورودی شامل غلظت آلاینده، میزان سرانه مصرف آب، وزن بدن، دز مرجع، ضریب در دسترسی زیستی و ضریب منبع آلودگی، با استفاده از تکنیک Monte-Carlo شبیه سازی و تعیین گردید.
میانگین مقدار کروم در آب برابر μg/L 2/32±4/79 برآورد شد. مقدار نسبت خطر غیر سرطانی این فلز در گروه های سنی زیر 2 سال، بین 2 تا 6 سال، بین 6 تا 16 سال و بیشتر از 16 سال به ترتیب برابر 0/000354، 0/00292، 0/00236 و 0/00147 و ریسک سرطانزایی به ترتیب 11-10×4/04، 10-10×5/99، 10-10×8/61 و 9-10×2/34 تعیین گردید.
با توجه به مقادیر غلظت کروم در آب های بطری شده در ایران و مقادیر HQ و ELCR برآورد شده، امکان بروز اثرات غیر سرطانزایی و احتمال بروز سرطان ناشی از کروم در اثر مصرف آب های بطری شده بسیار پایین بوده و حضور این آلاینده در آب های بطری شده خطری را متوجه مصرف کنندگان در هیچ یک از گروه های سنی نمی کند.