ارزیابی خطر سرطان ارگانهای مختلف بدن در اثر خروج ناگهانی مواد پرتوزا از دودکش راکتور بوشهر با استفاده از مدل BIER VII

راکتورهای هسته ای در هنگام کارکرد عادی، همواره مقداری مواد پرتوزا که باید براساس ضوابط هر کشور به مراتب کمتر از مقداری باشد که توسط نظام ایمنی هسته ای همان کشور به عنوان مقدار مجاز تعیین می شود به محیط زیست رها میکنند. بنابراین عملکرد ایمن هسته ای و پرتوی راکتورها اهمیت ویژهای از نظر بهداشت پرتوی و حفاظت از سلامت کارکنان، مردم و محیط زیست دارد. در این کار فرض شده در اثر اختلال در عملکرد سیستم فیلتراسیون یا عواملی دیگر که باعث خروج بیش از حالت مجاز مواد پرتوزا به محیط زیست شود. برای این منظور از نرم افزار HOTSPOT نسخه ی 7/2 استفاده شد و سپس در وضعیت کلاس های جوی مختلف برای سرعت های متوسط باد 2 و m/s14 و برای شعاع های مختلف میزان دوز موثر (TED) محاسبه شد. در نهایت با استفاده از مدل BIER VII خطر سرطان برای سنین مختلف و ارگان های مختلف بدن ارزیابی شد. TED برای فواصل مختلف از مکان راکتور و در سرعتهای متوسط باد 2 و m/s14 بدست آمد. خطر سرطان برای سنین 5 سال به بالا ناشی از بیشینه دوزهای توزیع شده محاسبه شد. مطابق نتایج حاصل شده رابطه معکوس بین دوز پخش شده و سرعت باد وجود دارد. بنابراین میزان دز جذبی کارکنان و ساکنین اطراف راکتور در سرعت های باد پایین و شرایط جوی پایدار بیشتر است. همچنین خطر سرطان برای سنین زیر 10 سال بویژه برای جنسیت زن بالاتر میباشد.