بررسی عوامل موثر بر آسیب های مکانیکی وارد شده به غده های سیب زمینی در برداشت مکانیزه

در این تحقیق، با اجرای عملیات برداشت مکانیزه سیب زمینی با یک دستگاه سیب زمینی کن مجهز به زنجیر نقاله بدون تکاننده، در شرایط مختلف رطوبت خاک، سرعت پیشروی تراکتور و عمق کار تیغه، اثر هر یک از عوامل مذکور و اثر متقابل آنها بر میزان افت کمی و آسیب دیدگی های مکانیکی به محصول بررسی و شرایط بهینه برای کاهش میزان آسیب های وارد شده به غده های سیب زمینی تعیین گردید. طرح آزمایشی مورداستفاده از نوع کرت های نواری خرد شده با سه فاکتور در قالب بلوک های کامل تصادفی و سه تکرار بود. میزان آسیب های مکانیکی واردشده به غده های سیب زمینی در برداشت به روش مکانیزه با برداشت به روش سنتی (دستی) با آزمون t مورد مقایسه آماری قرار گرفت. با افزایش سرعت پیشروی به ویژه در خاک مرطوب، احتمالا به دلیل افزایش حجم خاک انتقال یافته با نقاله ماشین، بر میزان غده های سیب زمینی دفن شده پس از برداشت افزوده شد. در رطوبت پایین خاک، افزایش سرعت پیشروی تا 3 کیلومتر در ساعت، باعث کاهش میزان آسیب دیدگی پوست غده ها شد. شرایط بهینه برای برداشت مکانیزه سیب زمینی با حداقل افت کمی و آسیب های مکانیکی وارد شده به محصول، رطوبت خاک 15-10 درصد بر پایه وزن خشک (60-40 درصد ظرفیت مزرعه ای خاک) و سرعت پیشروی 3-2 کیلومتر در ساعت تعیین گردید. در روش برداشت سنتی، آسیب ها از نوع بریدگی غده هاست و در روش برداشت مکانیزه آسیب دیدگی پوست غده ها درصد بیشتری دارد. در حالت کلی، شدت آسیب های خارجی وارد شده به غده های سیب زمینی در روش سنتی نسبت به روش مکانیزه به طور معنی داری بیشتر است.