تاثیر شش هفته تمرین استقامتی بر بیان BDNF و TrKB در عضله نعلی رت های دارای نوروپاتی دیابت

نوروپاتی دیابت می تواند منجر به آتروفی و ضعف عضلات اسکلتی اندام تحتانی گردد و فقدان حمایت نروتروفیک، در توسعه این پیامدها درگیر است. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی بیان ژن BDNF و TrkB در عضله نعلی رت های نر ویستار دارای نوروپاتی دیابت در پی تمرین استقامتی بود.
در این پژوهش، 16 سر رت صحرایی بالغ نر نژاد ویستار به طور تصادفی در چهار گروه چهار تایی: دیابت تمرین کرده (DT)، دیابت تمرین نکرده (DNT)، سالم تمرین کرده (NT) و کنترل سالم (NC) قرار گرفتند. 2هفته پس از تزریق STZ (45 mg/Kg)، با اثبات نروپاتی دیابت توسط آزمون های آلودینیای مکانیکی و هایپرآلژزیا حرارتی، پروتکل تمرین استقامتی با شدت متوسط به مدت 6 هفته اجرا گردید. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، رت ها تشریح و عضله نعلی استخراج گردید. بیان ژن BDNF و TrkB نیز به روش Real time-PCR بررسی شد.
وزن عضله نعلی در گروه های دیابتی کاهش یافت (001/0=P)، اگرچه در گروه DT نسبت به گروه DNT بالاتر بود (001/0=P). بیان ژن BDNF و TrkB در گروه DNT نسبت به گروه NC بالاتر بود (001/0=P). همچنین تمرین منجر به کاهش معنی دار بیان ژن BDNF و TrkB و سطوح گلوکز خون در گروه DT نسبت به گروه DNT شد (به ترتیب 001/0=p، 0001/0=P).
تنظیم افزایشی mRNA BDNF و TrkB در عضله نعلی رت های دیابتی، در توسعه آتروفی عضلانی درگیر بوده و ورزش به عنوان یک راهبرد غیر دارویی، می تواند آن را تعدیل نماید. بنابراین، پیشنهاد می شود BDNF و TrkB به عنوان یک هدف درمانی بدیع در بیماری دیابت مورد توجه قرار گیرند.