بررسی تنش خشکی بر روی عملکرد و کیفیت هشت رقم سویا (Glycin max L.) در منطقه سیستان

این تحقیق جهت بررسی اثر تنش خشکی بر روی عملکرد و کیفیت هشت رقم سویا در سال زراعی
94-1393 در مزرعه تحقیقاتی کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان زهک اجرا شد. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. کرت اصلی شامل دو سطح آبیاری کامل (شاهد) و تنش خشکی (قطع آب در فاز زایشی) و کرت فرعی شامل ارقام سویا PE، HT، V292، سحر، M7، DPX کتول، M9، ویلیامز بود. نتایج نشان داد که اثر تنش خشکی بر کلیه صفات مورد آزمایش از جمله ارتفاع بوته، طول غلاف، تعداد غلاف در بوته، دمای کانوپی، وزن هزار دانه، عملکرد کوانتومی و عملکرد دانه معنی دار شد و روی تعداد دانه در غلاف و شاخص برداشت تاثیر معنی داری نداشت. . تیمار رقم نیز به طور معنی داری بر کلیه صفات کمی و کیفی در گیاه سویا تاثیرگذار بود، به طوری که بیشترین عملکرد دانه از رقم PE بدست آمد در حالی که تاثیر آن روی صفات فنولوژیکی، طول غلاف و دمای کانوپی معنی دار نبود. بر همکنش تنش خشکی و رقم بر صفات ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، عملکرد کوآنتومی و عملکرد دانه معنی دار و بر بقیه ویژگی های مورد بررسی معنی دار نشد. بیشترین عملکرد دانه از تیمار آبیاری کامل (شاهد) ، و رقم PE مشاهده گردید.