مقایسه توانائی سلولهای دندریتیک طحال موش های حامله و غیر حامله در تحریک آلوژنیک لنفوسیت های T

تولید مثل پستانداران یک تناقص ایمونولوژیکی است؛ زیرا انتظار می رود آنتی ژن های بیگانه جنینی که از طریق پدر به ارث می رسند سیستم ایمنی مادر را تحریک کنند و منجر به سقط جنین شوند. در طی بارداری سیستم ایمنی مادر علاوه بر تغییرات موضعی به صورت سیستمیک هم تعدیل می شود. سلول های دندریتیک به عنوان سلول های حرفه ای عرصه کننده آنتی ژن، در آغاز و کنترل پاسخ ایمنی نقش کلیدی دارند و به نظر می رسد که تغییرات عملکردی این سلول ها در طی حاملگی در تحمل ایمونولوژیک سیستمیک موثر باشد. برای این منظور در مطالعه حاضر سلول های دندریتیک موش حامله جداسازی و تخلیص گردید و میزان فعالیت آنها در تحریک تکثیری سلو ل های T آلوژن با استفاده از واکنش مختلط لوکوسیتی (MLR) آلوژنیک یک طرفه ارزیابی شد.
با هضم بافت طحال توسط آنزیم کلاژناز و استفاده از محیط گرادیان نایکودنز 13% (Nycodenz) و با استفاده از خاصیت چسبندگی سلول های دندریتیک به کف پلیت کشت، حدود7 105 سلول دندریتیک با خلوص بیش از 95% از هر طحال جدا شد. سلول های T آلوژن نیز به وسیله ستون نایلون ول (Nylon wool) و با استفاده از خاصیت عدم چسبندگی سلول های T به نایلون ول جدا گردید. سلول های دندریتیک جدا شده از موش Balb/c حامله و غیرحامله پس از اشعه دادن در کشت مختلط لوکوسیتی با لنفوسیت های T جدا شده از موش C57BL/6 مورد استفاده قرار گرفت و میزان تکثیر لنفوسیت های T پس از 72 ساعت به وسیله تایمیدین رادیواکتیو اندازه گیری شد.
از هر طحال حدود 7 105 سلول دندریتیک با خلوص بیش از 95% به دست آمد. همچنین میزان بازده لنفوسیت ه های T از غدد لنفاوی اینگوئینال و براکیال حدود 3-5 106 عدد با خلوص 90-85% بود. نتایج حاصله نشان داد توانایی سلول های دندریتیک موش های حامله (cmp=33000) و غیرحامله (cmp=35000) از نظر القای پاسخ تکثیری لنفوسیت های T آلوژن تفاوت معنی داری ندارد.
این یافته می تواند ناشی از کم بودن غلظت فاکتورهای سرکوبگر ایمنی در گردش خون موش های حامله و یا به دلیل جدا کردن سلول های دندریتیک از ریزمحیط حاملگی و بلوغ آنها در شرایط In vitro بدون حضور فاکتورهای سرکوبگر ایمنی باشد.