شناسایی گسل ها در داده های لرزه ای بازتابی به کمک نشانگر سوبل

گسل ها یکی از مهم ترین رویدادهای زمین شناسی هستند که در اکتشافات معدنی، هیدروکربنی و مطالعات زمین شناختی از اهمیت بسیار زیادی برخوردارند. گسل ها به منزله یک تله ساختاری هیدروکربنی می باشند و از این رو شناخت و تعیین محل دقیق آنها عامل مهمی در توصیف مخازن هیدروکربنی است. در داده های لرزه ای بازتابی، گسل ها به صورت ناپیوستگی در امتداد بازتابنده ها و تغییر دامنه مشاهده می شوند. به دلیل ماهیت داده های لرزه ای، شناسایی صفحه گسل در این داده ها، فرایندی دشوار است و تعیین محل دقیق آنها به تنهایی از روی داده لرزه ای به ندرت امکان پذیر است. نشانگرهای لرزه ای، ابزاری هستند که اطلاعات نهفته در داده های لرزه ای را آشکار می نمایند و امکان تفسیر کمی را در اختیار مفسر لرزه نگاری فراهم می آورند. در این مقاله، صافی سوبل دو بعدی و سه بعدی به منزله یک نشانگر لرزه ای برای شناسایی و تعیین موقعیت گسل ها در داده لرزه ای بازتابی معرفی می شود. این صافی، یکی از ابزارهای پرکاربرد در فرایند تشخیص لبه در پردازش تصاویر است که گرادیان تصویر را محاسبه می کند و به تغییرات دامنه حساس است. به منظور بررسی عملکرد این روش در شناسایی گسل ها، نشانگر سوبل بر روی داده های لرزه ای مصنوعی و واقعی در دو حالت دو بعدی و سه بعدی مورد بررسی قرار می گیرد و نتایج حاصل با نتایج نشانگر همدوسی مقایسه می شود. بررسی نتایج به دست آمده نشان می دهد که نشانگر سوبل می تواند به مثابه یک نشانگر مناسب برای شناسایی گسل ها در داده های لرزه ای بازتابی مورد استفاده قرار بگیرد.