تغییرات فیتوشیمیایی و صفات مرفو- فیزیولوژیکی گیاه دارویی آویشن باغی (Thymus vulgaris L. CV Varico 3) تحت تنش شوری

آویشن از مهم ترین گیاهان دارویی بوده که امکان سنجی تولید آن در اراضی شور دارای اهمیت بالایی می‎باشد.
بررسی خصوصیات مرفولوژیکی، فیزیولوژیکی و میزان متابولیت های ثانویه تیمول و کارواکرول تحت اثر سطوح مختلف شوری.
این تحقیق در پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی انجام شد. تیمارها در 4 سطح شوری (شاهد، 50، 100، 150 میلی‎مولار) با 3 تکرار به اجرا درآمد و صفات مرفولوژیکی، فیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفت.
شوری بر ارتفاع بوته، تعداد ساقه جانبی، وزن تر و خشک اندام رویشی، وزن تر و خشک ریشه، طول ریشه، طول و عرض برگ تاثیر معنی دار داشت. همچنین مقایسه میانگین صفات مورد مطالعه نشان داد که افزایش سطح شوری سبب افزایش میزان سدیم، نشت یونی و پرولین در بافت های گیاهی می‎شود و از سوی دیگر میزان پتاسیم، محتوای نسبی آب، کلروفیل و کارتنوئید را کاهش می‎دهد. میزان تیمول و کارواکرول که از مهم ترین اجزا مواد موثره این گیاه می باشد با افزایش سطح شوری تا 100 میلی‎مولار سدیم کلرید در مقایسه با شاهد افزایش یافته است.
اگرچه شوری بر اکثر صفات مرتبط با رشد و عملکرد تاثیر منفی و معنی داری داشت ولی بیشترین میزان تیمول و کارواکرول در سطح شوری 100 میلی‎مولار سدیم کلرید حاصل شده است.