تبیین دیپلماسی جدید همسایگی چین نسبت به افغانستان

توسعه بی سابقه روابط چین و افغانستان طی سال های اخیر و ورود چین به عرصه تحولات سیاسی افغانستان به عنوان یک بازیگر بی طرف حکایت از تکاپوی چین برای ایفای نقشی فعال در عرصه افغانستان آن هم پس از سی سال «سیاست صبر و انتظار» دارد. فرصت خروج ناتو از افغانستان در سال 2014، سبب شده تا چین در چارچوب «رهیافت ژئوپلیتیک همسایگی»، نگاه تازه ای به افغانستان داشته باشد؛ نگاهی که برخلاف گذشته، چین را از «یک کشور ناظر بر تحولات افغانستان» به «کشوری مداخله گر سازنده در افغانستان» تبدیل خواهد کرد. رهیافت ژئوپلیتیک همسایگی چین چهار ویژگی مهم سیاسی، استراتژیک، جغرافیایی و اقتصادی را در بر می گیرد و پکن امیدوار است در چارچوب این رهیافت بخشی از نگرانی های امنیتی-سیاسی و اقتصادی- تجاری خود را از ناحیه افغانستان بر طرف نماید. نگرانی های امنیتی چین و تغییر مهم در شرایط ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک پکن را مجبور کرده تا دیپلماسی فعال تری در قبال افغانستان در پیش بگیرد.
این مقاله در جستجوی پاسخ به این سوال است که دیپلماسی جدید چین در صحنه افغانستان از چه ماهیت و ویژگی هایی برخوردار است و پیامدهای آن چیست؟ و بر این فرضیه استوار است که تعامل سازنده با افغانستان، منافع استراتژیک، اقتصادی و امنیتی چین را توسعه خواهد داد که به طور مستقیم با مخاطرات امنیت ملی چین و فرصت های اقتصادی مرتبط می باشد. درواقع، افغانستان تجزیه شده، هرج و مرج و بنیادگرا، برخلاف منافع چین است و تهدیدی برای حفظ ثبات در منطقه خودمختار سین کیانگ است.