بررسی اثر کود آزومایت بر رشد و برخی ویژگی های فیزیولوژیکی دو رقم گوجه فرنگی (Lycopersicun esculentum) تحت تنش خشکی

به منظور بررسی اثر کود آزومایت بر رشد و برخی ویژگی های فیزیولوژیکی دو رقم گوجه فرنگی (ازمیر و ایزوبلا) تحت تنش خشکی، آزمایشی گلدانی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در سه سطح (آبیاری بر اساس 100 درصد ظرفیت مزرعه به عنوان شاهد، و ظرفیت مزرعه) و چهارسطح آزومایت (صفر، 25، 50 و 100 گرم در هر گلدان) با چهار تکرار به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی بررسی شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش طول ساقه، سطح برگی، وزن تر و خشک گیاه، محتوای نسبی آب، کلروفیل کل، فتوسنتز و هدایت روزنه ای برگ، افزایش طول ریشه، نشت یونی و پرولین برگ شد. استفاده از آزومایت باعث افزایش طول ساقه و ریشه، سطح برگی، وزن خشک و تر گیاه، محتوای نسبی آب، پرولین، کلروفیل کل، فتوسنتز و هدایت روزنه ای و کاهش نشت یونی برگ در مقایسه با گیاهان شاهد در هر دو رقم شد. آنالیز واریانس اثر تنش خشکی و آزومایت را بر وزن تر گیاه، محتوای نسبی آب، پرولین، کلروفیل کل و فتوسنتز برگ معنی دار نشان داد. همچنین اثر تنش خشکی و رقم تاثیر معنی داری بر وزن تر گیاه، محتوای نسبی آب، پرولین، کلروفیل کل، فتوسنتز و هدایت روزنه ای داشت. علاوه بر این، اثر متقابل آزومایت و رقم تاثیر معنی داری بر وزن تر گیاه، محتوای نسبی آب، پرولین، کلروفیل کل و فتوسنتز برگ نشان داد. به طور کلی آزومایت در مقاومت به تنش خشکی گیاه گوجه فرنگی موثر بود.