بررسی تاثیر مالیات بر ساختار سرمایه ی بانک های ایران

در نظریه های نوین مالی، به حداقل رساندن هزینه ی تامین مالی و به تبع آن افزایش ارزش بازار سهام واحدهای اقتصادی به عنوان مسئله ای مهم و عمده مطرح بوده است. عوامل موثر بر نگرش مدیران در ارتباط با منابع و مصارف سرمایه، چرایی و چگونگی انتخاب منبعی خاص با توجه به مقتضیات محیط برون سازمانی و نیز پدیده های غالب و ویژگی های درون سازمانی تعیین می شود. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر مالیات بر ساختار سرمایه ی بانک ها در کنار سایر عوامل موثر بر این رابطه در ایران می باشد. سایر عوامل موثر بر ساختار سرمایه از قبیل اندازه ی بانک، سودآوری و ریسک ورشکستگی است. در این پژوهش، از نظریه موازنه ایستا برای ارزیابی ساختار سرمایه ی بانک ها استفاده شده است. جامعه ی آماری پژوهش 17 بانک که شامل 11 بانک دولتی و 6 بانک غیردولتی است. برای آزمون فرضیه های پژوهش، داده های تلفیقی به کار رفته است. در قلمرو زمانی 1384-1388، نتایج تحقیق نشان می دهد در سطح کل بانک ها، مالیات بر ساختار سرمایه ی بانک ها (سطح بدهی) تاثیر معناداری نداشته درحالی که، سایر عوامل پیش گفته بر ساختار سرمایه ی بانک ها اثر معناداری دارد. در سطح بانک های دولتی، اثر مالیات بر ساختار سرمایه ی معنادار نبوده، اما در سطح بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران اثر مالیات بر ساختار سرمایه معنادار می باشد.