مقایسه ازوفاژکتومی با تعبیه لوله ژژونوستومی و بدون لوله ژژونوستومی

حفظ وضعیت تغذیه ای و متابولیک مناسب یکی از ارکان مراقبت های پس از جراحی می باشد. تغذیه از طریق لوله ژژنوستومی جهت تسهیل و تسریع تغذیه زودرس روده ای در بیمارانی که تحت جراحی های بزرگ در قسمت های فوقانی لوله گوارش قرار می گیرند، توصیه می گردد. در پژوهش حاضر فواید و عوارض تعبیه لوله ژژنوستومی با تغذیه معمول وریدی بررسی و مقایسه شده است.

این مطالعه نیمه تجربی به صورت مورد-شاهدی بر روی 100 بیمار که طی سال های 93- 1389 تحت عمل جراحی ازوفاژکتومی قرار گرفته بودند انجام شد. در گروه مورد برای 50 بیمار لوله ژژنوستومی تعبیه شده بود و در گروه شاهد تغذیه به طورمعمول و از راه وریدی صورت گرفت. در این مطالعه جنبه های بالینی و اقتصادی دو گروه موردمطالعه بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و تحلیلی استفاده گردید.

بر اساس نتایج مطالعه مدت بستری بیمارستان و فاصله شروع تغذیه دهانی در گروه دارای ژژنوستومی به طور معنی داری کوتاه تر بود (P<0.05). ازنظر عوارض مرتبط تنها دیستانسیون شکمی در گروه دارای ژژنوستومی به طور معنی داری فراوان تر مشاهده شد (P<0.05). از طرفی هزینه کل بستری در این گروه به طور معنی داری کم تر بود (P<0.001). در این مطالعه موردی از عفونت و عوارض جدی منجر به مرگ مشاهده نشد، درحالی که اریتم جلدی و پنومونی در 4 درصد، عفونت ادراری در 6 درصد، نشت آناستوموز در 10 درصد و انسداد کاتتر در 12 درصد بیماران گروه دارای ژژنوستومی مشاهده گردید.

ژژنوستومی لوله ای روشی ایمن و نجات بخش در حمایت تغذیه ای پس از ازوفاژکتومی بوده و تعبیه آن به صورت روتین توصیه می گردد. استفاده ازاین روش درمانی، طول مدت بستری و نیز هزینه های تحمیلی به بیمار و مخارج نظام سلامت را کاهش می دهد.