بررسی دز جذبی و محاسبه ریسک بروز سرطان ثانویه تیروئید در رادیوتراپی تمام مغز

پرتودرمانی، مهم ترین قسمت درمان تومورهای مغزی پس از جراحی می باشد. به دلیل این که سرطان تیروئید دومین بدخیمی ناشی از پرتودرمانی است، تعیین دز جذبی تیروئید و محاسبه ی خطر بروز سرطان ثانویه ی تیروئید از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی دز جذبی تیروئید و محاسبه ی خطر بروز سرطان ثانویه ی تیروئید در پرتودرمانی تمام مغز بود.
این مطالعه بر روی 50 بیمار کاندیدای پرتودرمانی تمام مغز با میانگین سنی زیر 30 سال در بیمارستان میلاد شهر اصفهان و با استفاده از شتاب دهنده ی ONCOR و با فوتون 6 مگاولت انجام شد. جهت تعیین دز رسیده به تیروئید، از دزیمتر Thermoluminescence dosimeter (TLD) استفاده گردید. سپس، به منظور محاسبه ی خطر بروز سرطان ثانویه ی تیروئید، از مدل تخمین خطر Biological Effected of Ionizing Radiation Committee (BEIR VII) و کمیت پیشنهادی International Commission on Radiological Protection (ICRP) یعنی خطر نسبی اضافی (Excess relative risk یا ERR) استفاده شد.
میانگین دز جذبی تیروئید در زنان 611/0 ± 976/1 و در مردان 041/1 ± 213/2 سانتی گری به دست آمد. میانگین خطر بروز سرطان ثانویه ی تیروئید 3، 5، 10، 15 و 20 سال پس از پرتودرمانی تمام مغز در زنان به ترتیب برابر 614/1 ± 601/4، 595/0 ± 559/1، 063/0 ± 176/0، 018/0 ± 050/0 و 009/0 ± 022/0 و در مردان به ترتیب 721/1 ± 253/3، 516/0 ± 150/1، 066/0 ± 125/0، 019/0 ± 035/0 و 008/0 ± 016/0 به دست آمد. مقدار دز جذبی تیروئید ارتباطی با سن بیماران نداشت (743/0 = P).
میزان خطر بروز سرطان ثانویه ی تیروئید با جنسیت بیماران در ارتباط است و مقدار آن در زنان 4/1 برابر بیشتر از مردان می باشد. علاوه بر آن، با افزایش سن پس از تابش گیری میزان خطر بروز سرطان ثانویه ی تیروئید روند کاهشی در کل جمعیت، زنان و مردان دارد.