ارزیابی روند مکانی بارش در حوضه آبریز دریاچه ارومیه

مطالعه حاضر به تحلیل روندهای مکانی و زمانی مجموعه‏ای از سری داده های بارش حاصل از 37 ایستگاه باران‏سنجی حوضه آبریز دریاچه ارومیه در مقیاس‏های سالانه و فصلی طی دوره 1359 1388 می‏پردازد. آزمون من- کندال چندمتغیره و روش ثیل- سن به ترتیب به منظور تعیین معنی‏داری و بزرگی روند بارش به کار برده شدند. نتایج آزمون من- کندال چندمتغیره نشان می‏دهد بیشتر روندها در مقیاس سالانه و فصلی غیرمعنی‏دارند؛ به طوری که فقط 3، 1، 9، 5، و 4 ایستگاه از 37 ایستگاه مطالعاتی به ترتیب در سری های بارش سالانه، بهاره، تابستانه، پاییزه، و زمستانه دارای روندهای معنی‏دارند. بزرگی روندهای افزایشی معنی‏دار بارش سالانه برابر با 5/7، 9/6، و 13/4 میلی متر در سال به ترتیب در ایستگاه های قبقبلو، تمر، و سهزاب است که در سه گوشه جنوب، غرب، و شرق حوضه پراکنده‏اند. در فصول زمستان و تابستان تغییرات مثبت بارش در بیشتر گستره حوضه مشاهده می‏شود؛ برخلاف آن، در فصول بهار و پاییز تغییرات منفی بارش گسترده‏ای، به ویژه در بخش‏های میانی، شرق، و جنوب حوضه، طی دوره مورد مطالعه آشکار است.