بررسی تطبیق عمر مفید و ریسک خطر در پروژه های آبخیز داری با روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP)(مطالعه موردی: حوزه های استان خراسات رضوی)

یکی از موارد مهم و اساسی که در ارزیابی پروژه ها باید رعایت شود توجه به عمر مفید و قبول ریسک خطر با توجه به دوره بازگشت هر سازه می باشد که در طراحی آن نقش بسیار مهمی ایفا می کنند.در این پژوهش به بررسی عمر مفید و ریسک خطر در 13 حوزه مطالعاتی واقع در استان خراسان رضوی پرداخته شده است. نتایج به دست آمده با روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) نشان داد که سازه های چپری و خشکه چین در عمر مفید 5 سال با قبول ریسک خطر 25 درصد،سازه گابیونی در 10 سال با ریسک خطر 20درصد،سنگی ملات دار در15 سال با ریسک خطر15 درصد و بند خاکی در 20سال با ریسک خطر 10 درصد بیش ترین امتیاز را به خود اختصاص دادند. این درحالی است که دبی طرح با دوره بازگشت مورد نظر برای سازه های چپری،خشکه چین و گابیون باید 2برابر و برای سنگی ملات و بند خاکی نیز4 برابر مقادیری باشد که در طراحی سازه های اجرا شده مورد استفاده قرار گرفته است.