مدیریت منابع آب حوزه آبخیز جهت شرب دام (مطالعه موردی حوضه چاه تلخ سبزوار)

بهره مندی دام از علوفه ی تولیدی مراتع به مقدار آبی بستگی دارد که در اختیار دام قرار می گیرد. به عبارت دیگر تنها در صورت وجود آب کافی دام می تواند از علوفه تولیدی در سطح مرتع بیشترین استفاده را به منظور تولید فراورده های دامی داشته باشد. به دلیل نبود آب قابل شرب دام سطوح چشمگیری از مراتع مورد چرا قرار نمی گیرد یا پیش از استفاده کامل علوفه تولیدی، دام به اجبار از مرتع خارج و به مناطق دیگر منتقل می شود. این مشکل در مراتع مناطق خشک محسوس تر بوده و می توان با حفر چاه های دستی (مالداری) بر طرف و آب مورد نیاز دام ها را تامین گردد. اما آنچه مهم است تعیین عرصه های مناسب برای حفر این چاه ها می باشد. سامانه ها اطلاعات جغرافیایی GIS ابزاری اساسی برای تجذیه تحلیل داده ها و ارائه ی نتایج دقیق برای مکان یابی، برنامه ریزی و مدیریت مراتع محسوب می شوند. جهت انجام این تحقیق مراتع حوضه چاه تلخ در جنوب غربی سبزه وار در نظر گرقته شد. ابتدا نقشه های منطقه مورد مطالعه تهیه شد و مرز حوضه مورد مطالعه تعیین گردید. شپس با مراجعه به منطقه موقعیت کمیت و کیفیت منابع آب تعیین شد و لایه های مربوط به هر کدام و همچنین لایه مربوط به نقاط هم فاصله از منابه آب در چهار شیب 0-10، 10-30، 30-60 و بیش از 60 درصد تهیه شده و در نهایت از تلفیق این 4 لایه مراتع منطقه از نظر دسترسی دام به آب به 4 طبقه شامل مناطق دارای شایستگی خوب (1S)، شایستگی متوسط (2S)، شایستگی ضعیف ( 3S) و فاقد شایستگی (N) طبقه بندی گردید و در نهایت مناطق دارای فاقد شایستگی به عنوان محل های مناسب جهت توسعه منابع تامین آب شرب دام معرفی گردید.