رابطه سبک های مقابله ای و فرسودگی شغلی با عملکرد شغلی مدیران مراکز پیش از دبستان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه ی سبک های مقابله ای و فرسودگی شغلی با عملکرد شغلی مدیران مراکز پیش دبستان شهر تهران است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های همبستگی است، جامعه ی مورد مطالعه شامل مدیران و مربیان مراکز پیش از دبستان شهر تهران بوده و حجم نمونه طبق اصول علمی تعداد 90 نفر از مدیران و 270 نفر از مربیان، با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای تعیین شد. جهت جمع آوری داده ها از سه ابزار اندازه گیری: الف) پرسشنامه ی سبک های مقابله ای با متوسط ضریب پایایی %86 ،ب)پرسشنامه فرسودگی شغلی با متوسط ضریب پایایی% 83 وج) پرسشنامه عملکرد شغلی با متوسط ضریب پایایی % 96 استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون رگرسیون چند متغیری) استفاده شد. یافته ها نشان داد که متغیر پیش بینی کننده ی عملکرد شغلی مدیران، سبک عقلانی بوده و 4/13 از درصد واریانس مربوط به عملکرد شغلی را تبیین می کند. ضرایب رگرسیون متغیر پیش بین نشان داد که سبک عقلانی مدیران بر عملکرد شغلی آن ها تاثیر مثبتی دارد، ولی سبک های هیجانی و انفصالی- اجتنابی بر عملکرد شغلی شان اثر منفی دارد. همچنین متغیر پیش بینی کننده ی عملکرد شغلی مدیران، فرسودگی شغلی شامل مولفه های (خستگی هیجانی، مسخ شخصیت وکاهش کفایت شخصی) است و19درصد از واریانس عملکرد شغلی مدیران را تبیین می کند. در ضمن همه ی خرده مقیاس های فرسودگی شغلی مدیران (خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و کاهش کفایت شخصی) بر عملکرد شغلی شان تاثیر منفی دارند. نتایج از تاثیر فراوان متغیرهای سبک های مقابله ای و فرسودگی شغلی بر عملکرد شغلی مدیران مراکز پیش از دبستان شهر تهران اطلاع می دهد. سبک مقابله ای هیجانی و هر سه مولفه ی فرسودگی شغلی بر عملکرد شغلی مدیران این مراکز آموزشی تاثیر منفی دارد.