تاثیر ورمی کمپوست و چای کمپوست بر عملکرد و جذب نیتروژن، فسفر و پتاسیم نعنای آبی (. Mentha aquatica L) تحت تلقیح با قارچ میکوریزا Glomus moseae

به منظور بررسی اثر چای کمپوست، ورمی کمپوست (به عنوان کوهای آلی) و همزیستی میکوریزایی بر اجزای عملکرد و عملکرد نعنای آبی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار در سال 1393 در ساری اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل میکوریزا گونه Glomus moseae (صفر و 10 درصد حجم گلدان) ، ورمی کمپوست (صفر و 10 درصد حجم گلدان) و چای کمپوست (صفر و 5/1 لیتر) بود. صفاتی از قبیل شاخص های رشد و میزان نیتروژن، فسفر و پتاسیم اندام های هوایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد تیمارهای کود آلی و میکوریزا تاثیر معنی دار بر وزن خشک و تر و قطر گل داشتند و کلیه صفات مورد بررسی را در مقایسه با شاهد افزایش دادند. به طوری که بیشترین قطر گل،میزان نیتروژن و فسفر از تیمار میکوریزا چای کمپوست ورمی کمپوست به دست آمد. اثرات متقابل سه گانه نشان داد عدم کاربرد چای کمپوست × کاربرد ورمی کمپوست × همزیستی میکوریزایی سطح برگ را نسبت به شاهد افزایش داد. نتایجتحقیق حاضر نشان داد کاربرد ورمی کمپوست، چای کمپوست و همزیستی میکوریزایی از طریق در دسترس قرار دادن عناصر غذایی باعث افزایش اجزای عملکرد و بهبود صفات کمی و کیفی گیاه نعنای آبی گردید.