ردیابی ترک در محیط های دو بعدی به کمک روش المان محدود توسعه یافته و الگوریتم بهینه سازی اجتماع ذرات

در این مقاله ردیابی ترک در سازه های دوبعدی، به عنوان یک مساله ارزیابی غیرمخرب، با استفاده از روش المان محدود توسعه یافته به همراه روش بهینه سازی اجتماع ذرات بررسی میشود. روش المان محدود توسعه یافته برای مدلسازی سازه ی حاوی ترک و روش بهینه سازی اجتماع ذرات جهت تعیین موقعیت ترک استفاده شده است. روش المان محدود توسعه یافته ابزاری قوی برای تحلیل سازه ی حاوی ترک بدون مش بندی مجدد میباشد، و بنابراین برای یک فرایند تکراری در تحلیل سازه مناسب است. همچنین، روش بهینه سازی اجتماع ذرات از روش های رایج غیرگرادیانی بوده که برای این مساله ی معکوس مناسب میباشد. این مساله طوری تنظیم شده که الگوریتم بهینه سازی اجتماع ذرات، مختصات ترک موجود را با حداقل کردن یک تابع خطا بر اساس مقادیر اندازه گیری شده توسط حسگرهایی که بر روی سازه نصب شده اند، پیدا میکند. در نهایت، سه مثال عددی مرجع نیز جهت بررسی قابلیت و دقت روش پیشنهادی حل شده است.