بهینه سازی‬ نرخ براده برداری در ماشین کاری تخلیه الکتریکی بر روی آلیاژ DIN 1.2080 با کمک روش شبکه عصبی و الگوریتم ژنتیک

فرآیند ماشین کاری تخلیه الکتریکی یکی از پرکاربردترین روش های ماشین کاری غیر سنتی برای براده برداری قطعات هادی جریان الکتریسیته است که دستیابی به قطعه هایی باکیفیت سطح مناسب و نرخ براده برداری بالا در آن از اهمیت زیادی برخوردار است. با توجه به کاربرد وسیع و روزافزون آلیاژ DIN1.2080 در صنایع مختلف ازجمله قالب سازی، ابزارهای تراشکاری، برقوزنها، خانکشی، گیوتین های برش و... به دست آوردن شرایط بهینه ماشین کاری آن حائز اهمیت است. لذا هدف اصلی در این تحقیق بررسی تاثیر پارامترهای ورودی شامل ولتاژ، شدت جریان، زمان روشنی پالس و زمان خاموشی پالس بر روی نرخ براده برداری و بهینه سازی آن در ماشین کاری تخلیه الکتریکی آلیاژ DIN1.2080 است لذا جهت دستیابی به نتیجه مطلوب پس از انجام آزمایش های متعدد به کمک روش طراحی آزمایش تاگوچی و دترمینان بهینه به منظور پیش بینی و بهینه سازی نرخ برداشت براده از روش شبکه عصبی و الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. در ادامه بهینه سازی پارامتر های ورودی به منظور بیشینه کردن نرخ برداشت براده صورت پذیرفت. در این حالت با فرایند کاهش زمان، کاهش هزینه های تولید به دست می آید. پارامترهای بهینه در این آزمایش در شرایط شدت جریان 20 آمپر، ولتاژ 160 ولت، زمان روشنی پالس 100 میکروثانیه و زمان خاموشی پالس 12 میکروثانیه به دست آمد که در این صورت به میزان نرخ براده برداری 063/0 سانتی متر مکعب بر دقیقه دست یافته شد. سپس با انجام آزمایش صحه گذاری میزان خطا و دقت این روش سنجیده شد. با توجه به میزان خطای به دست آمده که حدود 18/5 % بوده است روش استفاده شده برای الگوریتم ژنتیک مناسب ارزیابی شد.