ارزیابی توابع کاهش جذب آب گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum) در شرایط تنش هم زمان کم آبی و شوری

واکنش گیاهان به تنش هم زمان شوری و کم آبی و نقش هر یک از آن ها در کاهش جذب آب با مدل های ریاضی متعددی بیان می شود. مدل های جذب آب در شرایط تنش هم زمان به سه دسته جمع پذیر، ضرب پذیر و مدل های مفهومی تقسیم می شود. در این مطالعه، شش تابع کاهش جذب آب ماکروسکوپی ون گنوختن (جمع پذیر و ضرب پذیر)، دیرکسن و آگوستین، ون دام و همکاران، اسکگز و همکاران و همایی با استفاده از داده های گلخانه ای گیاه گوجه فرنگی (رقم رد استون) ارزیابی شد. آزمایش به صورت طرح فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با شش سطح شوری (1، 2، 4، 6، 8 و 10 دسی زیمنس بر متر) و چهار سطح کمی آب آبیاری (شامل 50، 75، 100 و 120 درصد نیاز آبی گیاه) و در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد در سطوح شوری کم، واکنش گیاه به تنش هم زمان شوری و کم آبی جمع پذیر بود و مدل جمع پذیر ون گنوختن به خوبی الگوی جذب آب را شبیه سازی می کند، در حالی که در سطوح شوری بالاتر از 4 دسی زیمنس بر متر مدل های ضرب پذیر برازش بهتری دارد و مدل اسکگز و همکاران و همایی بهترین برازش را با داده های گلخانه ای در گیاه گوجه فرنگی داشت.