بررسی و تحلیل عاشقانه های حماسه های ملی ایران با روی کرد نظریه بینامتنی نگری (با تاکید بر شاهنامه، سام نامه، برزونامه، گرشاسپ نامه، بانوگشسب نامه)

عاشقانه ها بخشی جدایی ناپذیر از حماسه های ملی ایران بشمار می روند. با توجه به این که حماسه های پس از شاهنامه متاثر از آن بوده اند، بسیاری از ویژگی های غنایی شاهنامه در آن ها یافت می شود. در این مقاله کوشش می شود با روی کرد نظریه بینامتنی نگری این ویژگی ها بررسی شود. بینامتنی ها به لفظی، موضوعی و محتوایی تقسیم می شود. این مقاله با روش توصیف و تحلیل محتوایی و کتاب خانه ای، حماسه ها را از منظر بینامتنی محتوایی بررسی می کند. نتایج این بررسی ها بیان کننده آن است که موضوع هایی همانند عاشقی از راه شنیدن، نقش میانجی ها در عشق، پیش گامی زنان در ابراز عشق، نقش موبدان و منجمان و... به صورت بینامتنی در اغلب عاشقانه ها بکار رفته است.