بررسی دقت برخی از مدل های برآورد تلفات ناشی از تبخیر و باد در سیستم آبیاری بارانی کلاسیک ثابت

به دلیل گسترش روزافزون استفاده از سیستم های آبیاری بارانی،‏ تهیه مدلی با دقت بالا برای تعیین میزان تلفات ناشی از تبخیر و باد ضروری است. هدف از این پژوهش،‏ ارزیابی برخی از معادلات ارائه شده از سوی مونترو و همکاران،‏ تریمر،‏ فراست- شوالن و کلر- بلیسنر برای محاسبه تلفات ناشی از تبخیر و باد در شهرستان سنندج است. این پژوهش براساس استاندارد ISO 7749-1 (1995) و استاندارد ISIRI 8995-3 موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران،‏ به روش آبپاش منفرد،‏ برای سه آبپاش مختلف AMBO، ZM22 و ZK30 انجام شد. برای بررسی اثر شدت های مختلف باد و فشار بر میزان تلفات ناشی از تبخیر و باد در آبیاری بارانی،‏ طرحی با استفاده از 2 طیف شدت باد آرام و متوسط در 4 فشار کارکرد مختلف آبپاش شامل 3،‏ 5 /3،‏ 4 و 5 /4 بار اجرا شد. بر اساس شاخص درصد جذر میانگین مربعات خطا نتایج نشان داد،‏ برای برآورد میزان تلفات ناشی از تبخیر و باد هیچ کدام از مدل های مذکور در منطقه مورد بررسی دقت کافی و لازم را ندارند،‏ هر چند که نتایج روش تریمر نسبت به سه روش دیگر،‏ دقت بیشتری را داشت. همچنین بر اساس شاخص مذکور رابطه های ارائه شده در این پژوهش دقت خوبی برای تخمین میزان تلفات ناشی از تبخیر و باد منطقه مورد نظر دارند.