نقش میانجی تصمیم گیری اثربخش در تاثیر توانمندسازهای فردی و سازمانی بر ارتقای بهره وری سازمانی

تصمیم گیری اثربخش نقشی بسیار تعیین کننده در ارتقای بهره وری سازمانی دارد. دست یابی به این هدف به وجود پیش نیازها و توانمندسازهایی مساعد نیاز دارد. از این رو در این مقاله نقش عوامل تسهیل گر فردی و سازمانی اثربخشی تصمیم گیری فرماندهان نظامی -که در نهایت می تواند به ارتقای بهره وری سازمانی کمک کند- شناسایی و رتبه بندی می شود. پژوهش، از نگاه هدف، کاربردی، از نگاه نوع داده ها کمی و از نظر چگونگی گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را مدیران و فرماندهان سطوح میانی و عالی ستاد فرماندهی نهاجا تشکیل می دهد. برای نمونه گیری نیز از روش طبقه ای نسبی استفاده شده است. برای اعتبارسنجی شاخص ها و مولفه های هر یک از متغیرها از تحلیل عاملی تاییدی و برای بررسی روابط بین متغیرها از الگوسازی معادلات ساختاری استفاده شده است. بر این اساس، نقش میانجی اثربخشی تصمیم گیری فرماندهان نظامی در تاثیر توانمندسازهای فردی و سازمانی بر بهره وری یگان های تابع نهاجا معنادار و مهم بوده است. ارتقای شایستگی های فردی فرماندهان نظامی و بهبود وضعیت موجود عوامل سازمانی شایسته سالاری، منابع و تجهیزات، ساختار و فرایندها و راهبردها و برنامه های یگان های تابع نهاجا می تواند زمینه ارتقای اثربخشی تصمیم گیری فرماندهان را فراهم سازد و در این صورت ارتقای بهره وری سازمانی امکان پذیر خواهد بود. بر این مبنا پیشنهادهایی نیز برای مدیران و پژوهشگران مطرح شده است.