اثرات لوامیزول بر پاسخهای ایمنی و مقاومت در برابر تنش تراکم در بچه ماهیان انگشت قد قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

تقویت سیستم ایمنی ماهیان در برابر تنش های موجود در مزارع پرورشی، امری ضروری به نظر می رسد.
این تحقیق به منظور بررسی اثر لوامیزول در تقویت سیستم ایمنی قزل آلای رنگین کمان در برابر تنش تراکم انجام گرفت.
1500 قطعه ماهی 50 گرمی قزل آلای رنگین کمان با تراکم m3/kg 33 در پنج تیمار (هر تیمار دارای سه تکرار) تقسیم گردید و بترتیب با جیره های حاوی mg 0 (گروه شاهد)، 100، 250 ، 500 و 1000 لوامیزول در هر کیلوگرم غذا به مدت 45 روز تغذیه شدند، سپس تا روز 60 همه تیمارها در شرایط تنش تراکم دو و سه برابر دوره پرورش قرار گرفتند. در روزهای 0، 15، 30، 45 و60 از تمام تیمارها نمونه سرم برای ارزیابی فاکتورهای فعالیت عامل مکمل، فعالیت لیزوزیم و میزان ایمونوگلوبولین تام تهیه گردید.
نتایج حاصل بیانگر این بود که تا پایان روز 45 تیمارهای دریافت کننده لوامیزول تنها از نظر فاکتور عامل مکمل سرم دارای تفاوت معنی دار (05/0>p) با گروه شاهد بودند. در پایان آزمایش در تنش تراکم دو و سه برابر، تیمار حاوی mg 1000 لوامیزول در یک کیلوگرم غذا، افزایش معنی دار (05/0>p) فعالیت عامل مکمل، فعالیت لیزوزیم و ایمونوگلبولین تام سرم را نسبت به گروه شاهد نشان داد. بیشترین درصد بقا در پایان آزمایش در تیمار لوامیزول 1000 مشاهده گردید.
نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج این تحقیق، استفاده از لوامیزول به عنوان محرک ایمنی، حداکثر با غلظت 1/0% جیره غذایی موجب بالا بردن مقاومت ماهی قزل آلای رنگین کمان در برابر تنش تراکم زیاد و افزایش بقای آن می گردد.