مقایسه حالات عاطفی آرمانی و واقعی در افراد وابسته به مواد افیونی و غیرمعتادان و رابطه آنها با ویژگی های شخصیت

پژوهش حاضر با هدف بررسی حالات عاطفی واقعی و آرمانی در دو گروه وابسته به مواد افیونی و غیرمعتاد و نیز رابطه آنها با ویژگی های شخصیتی در دو گروه مذکور انجام شد. پژوهش از نوع پسرویدادی است و جامعه آماری آن متشکل است از کلیه افراد وابسته به مواد افیونی که در سال 1391 به مراکز خودمعرف ترک و بازتوانی اعتیاد شهر تهران مراجعه کرده بودند. نمونه پژوهش از 30 نفر از این معتادان به مواد افیونی تشکیل می شود. گروه غیرمعتادان نیز 30 نفر هستند که پس از آنکه با گروه معتاد به لحاظ سن، همتاسازی گردیدند، به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. هر دو گروه به شاخص ارزیابی عاطفه (AVI) و پرسشنامه سرشت و منش (TCI) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و MANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بین این دو گروه در تمامی خرده مقیاسهای AVI آرمانی، به جز خرده مقیاس HA، و نیز خرده مقیاسهای P، LA، و N در پرسشنامه AVI واقعی، و همچنین در خرده مقیاسهای NS، RD، و SD از پرسشنامه شخصیت TCI تفاوت معناداری در سطح اطمینان 95/0 وجود دارد. همچنین، در غیرمعتادان، بین تمامی خرده مقیاسهای مشابه AVI واقعی و آرمانی همبستگی معناداری وجود دارد. به جز بین دو خرده مقیاس LAN و HAN. بین هیچ کدام از خرده مقیاسهای مشابه در گروه معتادان همبستگی معناداری دیده نمیشود. به این ترتیب، بین افراد وابسته به مواد افیونی و افراد غیرمعتاد از نظر حالات عاطفی واقعی، آرمانی، و برخی ویژگی های شخصیتی تفاوت وجود دارد.