مطالعه نئوتکتونیک و فرسایش حوضه مارون با تکنیک ژئومورفومتری

بررسی رابطه ی فعالیت های تکتونیکی و ارتباط آن با شکل گیری لندفرم های زمین، مبحث مهمی در مطالعات ژئومورفولوژیکی است. در این پژوهش، حوضه ی رود مارون در جنوب غربی ایران مورد مطالعه قرار گرفته است. با تحلیل مدل رقومی ارتفاع منطقه به عنوان داده ی اصلی و استخراج پارامترهای شاخص شیب طولی رود (SL)، منحنی هیپسومتری و نقشه ی هم پایه به عنوان شاخص، به بررسی شرایط نئوتکتونیکی منطقه پرداخته شده است. هدف این مطالعه، بررسی وضعیت فعالیت تکتونیکی منطقه، ارتباط آن با فرسایش و نحوه ی شکل گیری لندفرم هاست. الگوی خطوط هم پایه در منطقه ی مورد مطالعه، نشان دهنده ی شرایط فرسایش منطقه در گذشته ی زمین شناسی بوده و تایید کننده ی این است که دره های ایجاد شده، از نوع دره ی آبی هستند. منحنی هیپسومتری حوضه ی رود مارون در منطقه ی مورد مطالعه، حالت S شکل دارد و تعادل نسبی فرسایش و تکتونیک با غلبه فرسایش را نشان می دهد. الگوی توزیع شاخص شیب طولی رودخانه در منطقه ی مورد مطالعه، تشخیص چند قلمرو اصلی را ممکن ساخت. مقادیر بالای این شاخص، در حد فاصل سد مارون تا سد شهدا و حداقل مقادیر در بالا دست سد مارون می باشد. تفسیر نقشه ی همپایه ی منطقه نشان داد که بالادست حوضه، مقادیر همپایه ی بیشتری دارد و در پایین دست، مقادیر کمتر می شود. این یافته با الگوی SL و مشاهدات میدانی نیز همخوانی دارد. با توجه به نتایج به دست آمده در منطقه، شرایط فرسایشی بر تکتونیک غالب است.