بررسی قابلیت داده های ماهواره ای در زون بندی مناطق تالابی (مطالعه موردی: پناهگاه حیات وحش هامون)

تالاب ها یکی از مهم ترین اکوسیستم های زمین هستند کهبه عنوان یک منبع ذخیره آب و زیستگاه مناسبی برای بسیاری از جانوران و گیاهان می باشند. این مسئله لزوم مدیریت مناطق تالابی را نشان می دهد. تالاب هامون به عنوان بزرگ ترین دریاچه آب شیرین کشور نقش قابل توجهی در حمایت از پرندگان و پستانداران مهاجر و بومی منطقه دارد که از سال 1378 تا 1387 به طور متناوب دوره های بی‏آبی را گذرانده است. در این مطالعه، جهت زون بندی پناهگاه حیات‏وحش هامون میزان وابستگی پرندگانبه هر قسمت از پناهگاه بررسی گردید و از داده های ماهواره لندست، سنجنده TM مربوط به تالاب هامون در سال 1387 جهت تهیه نقشه پوشش اراضی استفاده شد. به این منظور نقشه پوشش اراضی در 5 طبقه تهیه گردید. میزان استفاده وحوش از هر لایه و اهمیت زیستی هر قسمت با حضور در منطقه بررسی و تاثیر پوشش های مختلف بر روی هم جهت استفاده حیات وحش مشخص و با توجه به اهمیت اکولوژیکی هر قسمت به پوشش های مختلف منطقه ارزش داده شد. نقشه اهمیت زیستگاهی بخش های مختلف پناهگاه حیات‏وحش هامون با استفاده از روش های مختلف GIS در هفت طبقه تهیه گردید. به طوری که اولین طبقه دارای بیش ترین ارزش زیستگاهی با مساحت 40830 هکتار و آخرین طبقه دارای کم ترین ارزش حفاظتی با مساحت 102824 هکتار می باشد. نتایج نشان داد در این سال با آب گیری تالاب هامون پس از اراضی بایر با مساحت 87414 هکتار که در طبقه هفت اهمیت قرار دارند طبقه سوم اهمیت زیستگاهی یعنی اراضی آب‏دار دارای بیش ترین مساحت برابر با 68593 هکتار می باشند.