کربناسیون و پتانسیل خوردگی میلگرد در بتن متخلخل

بتن متخلخل به دلیل ویژگی های صوتی و آب گریزی، در موارد زیادی مانند روسازی ها، پانل های مسلح، و غیره کاربرد دارد. در این پژوهش، خواص مکانیکی و دوام بتن متخلخل و فولاد مدفون در آن در برابر خوردگی بررسی شده است. کاربرد ترکیبات آب گریز در مخلوط نیز در برخی طرح های اختلاط در نظر گرفته شده است. از نتایج آزمایش ها مشخص شده است که مخلوط های بتن متخلخل مورد مطالعه در این پژوهش به واسطه ی ساختار متخلخل آن، حساسیت زیادی به کربناسیون داشته اند، زیرا گاز دی اکسیدکربن به سهولت می تواند وارد اعماق زیاد بتن شود. کاربرد مواد افزودنی آب گریز، اگرچه تاثیر چندانی در ساختار بتن متخلخل ندارند، اما می توانند روند کربناسیون بتن را کند کنند. همچنین مشخص شده است که استفاده از مواد آب گریز می تواند با کاهش خاصیت چسبندگی بین آب و جداره ی لوله های مویینه، ضریب جذب مویینه ی آب را نیز کاهش دهد. لذا احتمال وجود آب، که یکی از الزامات ایجاد خوردگی میلگرد است، نیز کاهش می یابد. از طرف دیگر، مشخص شده است که رابطه ی خطی بین ضریب جذب مویینه و پتانسیل خوردگی در بتن متخلخل برقرار است. به عبارت دیگر، کاهش ضریب جذب مویینه می تواند موجب کاهش پتانسیل خوردگی میلگرد موجود در بتن متخلخل شود.