اثر بخشی آوای قرآن بر شادکامی زنان مبتلا به سرطان

بیماران سرطانی از ابتدای آگاهی از بیماری خود دچار پریشانی و اضطراب می شوند و بهداشت روانی آنان دچار تهدید می شود. در طول درمان نیز این تنش ها ادامه دارد و بسیاری از آنان به داروهای آرامبخش روی می آورند. موسیقی درمانی یکی از تکنیک هایی است که در جهت کاهش تنش ها در این بیماران مورد استفاده واقع می شود و در اغلب مواقع موثر واقع می شود. در این پژوهش آوای قرآن به عنوان نوعی موسیقی، بر روی بیماران سرطانی مورد استفاده واقع شده تا اثربخشی آن بر روی شادکامی بررسی گردد.
روش اجرای این پژوهش آزمایشی بود و به صورت مداخله ای برروی 45 نفر از زنان مبتلا به سرطان سینه و رحم که در مراحل 1 و 2 شیمی درمانی بودند اجرا شد. این تعداد به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفره تقسیم شدند. گروه اول آوای قرآن به سبک ترتیل جواد پناهی را به مدت 30 دقیقه در سه مرحله از شیمی درمانی گوش دادند. گروه دوم آوای قرآن به سبک تحدیر معتز آقایی را به همان ترتیب گوش دادند و گروه سوم در طول سه مرحله هیچ مداخله ای نداشتند و تحت کنترل بودند. قبل و بعد از اجرای آزمایش پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد توسط آزمودنی ها تکمیل شد. بعد از یک ماه از اتمام آزمایش جهت پیگیری مجدد پرسشنامه توسط بیماران تکمیل شد.
یافته ها حاکی از آن بود که تفاوت معنی داری میان گروه های آزمایش و گواه در متغیر شادکامی وجود داشت(p<0.000). اما در مقایسه دو گروه ترتیل و تحدیر تفاوت معنی داری مشاهده نشد و هر دو گروه به یک میزان منجر به افزایش شادکامی شدند.
نتایج این پژوهش نشان داد که هریک از سبک های قرآنی با قاریان متفاوت می تواند شادکامی یماران سرطانی را افزایش دهد. بنابراین از آوای قرآن می توان به عنوان یک روش تسکین بخش در طول شیمی درمانی بیماران سرطانی بهره برد.