تاثیر آموزش ترکیبی بر ارتقاء رفتارهای تغذیه ای دانش آموزان دختر

سوءتغذیه یکی از مهم ترین معضلات بهداشتی دنیای امروز است که میلیون ها کودک را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزشی بر رفتار های تغذیه ای دانش آموزان دختر 8 تا 10 ساله شهر چابهار انجام شد.
پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمام دانش آموز دختر 8 تا 10 ساله شهر چابهار در سال 1393 تشکیل می دادند. به منظور انجام پژوهش، تعداد 65 نفر از دانش آموزان دختر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار گرد آوری اطلاعات شامل اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه های آگاهی، نگرش و عملکرد بود که قبل از آموزش، بلافاصله و دو ماه بعد از آخرین مداخله ی آموزشی تکمیل گردید. مداخله آموزشی با استفاده از آموزش ترکیبی (سخنرانی، چندرسانه ای) در 3 جلسه 30 دقیقه ای انجام گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون اندازه گیری های تکراری و کای دو با استفاده از بسته نرم افزاری SPSS-16 استفاده شد.
نتایج نشان داد که بین میانگین نمره آگاهی دانش آموزان قبل از آموزش با بلافاصله و دو ماه بعد اجرای برنامه مداخله ای تفاوت معنی داری وجود دارد (0.05>P). ولیکن بین میانگین نمرات نگرش و عملکرد قبل و بعد از آموزش تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0.05
نتایج نشان داد که آموزش ترکیبی به علت بکار گرفته شدن حواس بیشتر در افزایش آگاهی موثر است اما درزمینهٔ تغییر نگرش و عملکرد نیازمند بررسی های بیشتر و انجام مداخلات در مدت زمان طولانی تر می باشد.