بررسی تاثیر سرعت حفاری بر قدرت سایندگی کانی ها با استفاده از نتایج آزمایش سرشار

در حال حاضر،بخش عمده ای از فضاهای زیر زمینی عمرانی و معدنی به وسیله دستگاه های مکانیزه حفر می شوند. فرآیند برش و حفر سنگ شامل تماس های متحرک میان سنگ و ابزار برنده است. این مساله باعث بوجود آمدن انواع متفاوتی از آسیب ها بر روی ابزارهای برنده خواهد شد. شناخت کامل شرایط زمین شناسی و ژئوتکنیکی و به خصوصویژگی های سایشی زمین، یکی از پارامترهای مهم در تخمین عمر ابزارهای برنده، هزینه ها و کارآیی عملیات حفاری مکانیزه است. روند عمومی به کار رفته برای ارزیابی ظرفیت سایشی سنگ ها،اجرای آزمایش و اندازه گیری میزان سایش مواد مورد استفاده در آزمایش است. سرعت حرکت نسبی میان دو جسم، یکی از پارامترهای مهم تاثیر گذار در میزان سایش های رخ داده است. با وجود اینکه مطالعات زیادی در مورد تاثیر سرعت بر قدرت سایندگی فلزات در برابر هم انجام شده است، اما اطلاعات چندانی از تاثیر سرعت حرکت نسبی، بر قدرت سایندگی سنگ ها در دست نیست. در این مقاله تاثیر سرعت حرکت نسبی پین روی سنگ، برمقادیر سایش ایجاد شده در آزمایش سایش سورشار،بر روی نمونه های تک کانی مطالعه شد. نتایج نشان دادند که سرعت حرکت نسبی می تواند پارامتری تاثیرگذار در قدرت سایندگی باشد. میزان تاثیر تا حدود زیادی بستگی به سختی کانی مورد آزمایش دارد. نتایج با نتایجی که توسط محققین مختلف، در رابطه با سایش دو فلز نسبت به یکدیگر گزارش شده است، تطابق خوبی نشان دادند. بنابراین، می توان نتیجه گیری کرد که مکانیزم های اتفاق افتاده در نوک پین ها مشابه مکانیزم های گزارش شده در حالتی است که فلزات مختلف همدیگر را دچار سایش می کنند.