مقایسه ی طرح درمان های مختلف در رادیوتراپی Hodgkin با درگیری گردن و مدیاستن به روش میدان های موازی- مخالف

لنفوم Hodgkin، یکی از بیماری های بدخیم قابل درمان است. شیوع بدخیمی های ثانویه به ویژه سرطان سینه و بیماری های قلبی- عروقی پس از رادیوتراپی، اهمیت بهینه کردن طرح درمان برای بیمار را ضروری می نماید. در این مطالعه، مقایسه ای بین انواع طرح درمان های قابل انجام با به کارگیری فوتون های 6 و 18 مگاولت بر روی ناحیه ی درمانی گردن و مدیاستن انجام گردید.
در این مطالعه، با استفاده از نرم افزار TiGRT کانتورینگ تمام اعضای حساس و حجم درمانی برای 18 بیمار زن مبتلا به لنفوم Hodgkin با درگیری گردن و مدیاستن انجام شد و سپس، طرح درمان های مختلف با میدان قدامی- خلفی (AP-PA) با انرژی 6 و 18 مگاولت با وزن های مختلف مقایسه گردید.
استفاده از فوتون 18 مگاولت با وزن یکسان از قدام و خلف نسبت به فوتون رایج 6 مگاولت، سبب کاهش 9-2 درصد دز میانگین برای اعضای پستان، قلب و ریه می شود. تغییر نقطه ی طبیعی سازی از مرکز تومور به Sternal notch، اگر چه سبب کاهش دز میانگین رسیده به اعضای مورد مطالعه می گردد، اما با کاهش 13-9 درصدی دز میانگین رسیده به حجم درمانی، معیار طراحی درمان (105 درصد ± دز تجویزی) را برآورده نکرد.
برای زنان مبتلا به لنفوم Hodgkin با درگیری مدیاستن و گردن، استفاده از فوتون 18 مگاولت با وزن یکسان از قدام و خلف با برآورده کردن معیار طراحی درمان (105 درصد ± دز تجویزی) مناسب تر می باشد. قرار دادن نقطه ی ایزوسنتر در مرکز تومور نسبت به Sternal notch نتیجه ی مطلوب تری ایجاد می کند. یکنواختی بهتر توزیع دز در حجم درمان در به کارگیری فوتون 18 مگاولت حاصل می گردد.