تاثیر مهاری یک سویه باسیلوس آمیلولیکوفاسینس جدا شده از خاک بر تولید آقلاتوکسین B1 به وسیله قارچ آسپرژیلوس پارازیتیکوس در شرایط آزمایشگاهی

نگرانی از وجود آفلاتوکسین در مواد غذایی و خطراتی که این سم برای سلامت انسان و حیوانات دارد، باعث پیدایش راه های مختلف حذف یا کاهش این سم شده است؛ از جمله این روش ها، کنترل زیستی قارچ توسط ریززنده های دیگر است. در این تحقیق از باکتری باسیلوس آمیلولیکوفاسینس جدا شده از خاک باغ پسته از باغات شهرستان دامغان به عنوان عامل کنترل زیستی برای مهار رشد و تولید آفلاتوکسین قارچ آسپرژیلوس پارازیتیکوس استاندارد NRRL2999 استفاده شد.
پس از 72 ساعت کشت باکتری در دمای 30 درجه سانتی گراد، مایع رویی آن به عنوان منبع ترکیبات ضد قارچی جداسازی شد. غلظت های مختلف از مایع رویی در مجاورت سوسپانسیون قارچی در محیط کشت GYB به مدت چهار روز در دمای 28 درجه سانتی گراد قرار گرفت. پس از این مدت میزان مهار رشد قارچ به روش محاسبه وزن خشک توده قارچی محاسبه شد. میزان آفلاتوکسین B1 نمونه ها نیز به روش کروماتوگرافی لایه نازک و HPLC سنجش کیفی و کمی شد.
بر اساس نتایج، با افزایش میزان مایع رویی کشت باکتری به عنوان ماده آنتاگونیست در محیط رشد قارچ، کاهش بیشتری برای رشد قارچ مشاهده شد. آفلاتوکسین B1تولیدی در نمونه های کنترل به حدودppm 35/2 رسید که این میزان در نمونه های تیمار شده با مایع رویی باکتری به شدت کاهش پیدا کرده بود. میزان این کاهش نیز وابسته به غلظت مایع رویی بود.
با توجه به دست آوردهای این تحقیق و با توجه به بومی بودن سویه باکتریایی مورد نظر، می توان از این سویه به عنوان عامل کنترل زیستی قارچ های مولد آفلاتوکسین استفاده کرد.