پی گیری فرآیند اسپرم زایی در شرایط آزمایشگاهی پس از حفظ طولانی مدت سلول های بنیادی اسپرماتوگونی

سلول های بنیادی اسپرماتوگونی اساس و پایه سیستم تولید مثل مذکر را تشکیل می دهند و تنها سلول های بنیادی اند که قادر به انتقال صفات ژنتیکی از نسلی به نسل بعد هستند. یکی از راه های حفظ باروری در افراد مذکر که نیاز به درمان های شیمی درمانی دارند، جداسازی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی و حفظ طولانی مدت آن است تا برای از سرگیری اسپرم زایی استفاده شوند. پیشبرد اسپرم زایی در شرایط آزمایشگاهی یکی از راه های دست یابی به این هدف است. اسپرم زایی آزمایشگاهی برای کوتاه کردن یک روند پیچیده به قسمت های کوچک تر به منظور آزمایش‏ها، دستکاری ها و فهم آن در سطح سلولی و مولکولی ضروری است و اجازه دستکاری محیط پاراکرین و همچنین بررسی تاثیر نقش هر یک عوامل رشد به صورت جداگانه در روند اسپرم زایی را می دهد. سیستم های مختلف کشت در شرایط آزمایشگاهی به منظور معرفی جایگزین مناسب برای پیشبرد اسپرم زایی و در نهایت رسیدن به اسپرماتوزوای بالغ و عملکردی برای استفاده در روش‏های درمان ناباروری است. در این مقاله سعی شده است روش های مختلف حفظ طولانی مدت سلول های بنیادی اسپرماتوگونی و سیستم های کشت در آزمایشگاه به منظور پیشبرد فرآیند اسپرم زایی را بررسی شود و یک جمع بندی مفید و کاربردی برای استفاده در بالین ارایه شود.