طراحی سازمان های صنایع خلاق با رویکرد نوآوری کاربرمحور

صنایع خلاق اخیرا به عنوان یک مجموعه در حال رشد و مهم در صنایع شناخته شده است که در رویه های سیاست گذاری مورد توجه قرار گرفته است. ارزش اقتصادی صنایع خلاق فراتر از تولید آشکار کالاهای فرهنگی و یا به کارگیری افراد خلاق است و می تواند به عنوان نقش محرک و تسهیلگر فرایند تغییر درکل اقتصاد گسترش یابد. به نظر محققین نوآوری و خلاقیت بستر لازم برای اجرای اقتصاد مقاومتی و پویایی شرکت های صنعتی جهت کسب دانش فنی و تکنولوژی تولید پایدار می باشد. نوآوری ایجاد شده توسط کاربران شاید مهم ترین تغییر در فرآیند نوآوری از زمان انقلاب صنعتی بوده و در حال تبدیل به یک رویکرد بسیار قدرتمند و به سرعت در حال رشد است. این رویکرد دارای مزایایی بیش از نوآوری تولیدکننده محور (که مورد توجه تجارت برای صدها سال بوده است ) می باشد. هنگامی که کاربران بتوانند برای خود نوآوری داشته باشند، آنها میتوانند دقیقا آن چه می خواهند (به جای اتکا به تولید کنندگان که اغلب ناقص عمل می کنند) توسعه دهند .کاربران یک منبع مهم از ایده های خلاق برای محصولات و خدمات جدید هستند. در این مقاله برای بیان رابطه پویای بین صنایع خلاق و اقتصاد مدرن از چهار مدل صنایع خلاق استفاده شده است؛که با تکیه بر مدل نوآوی، تلاش بر آن است که با مرور ادبیات مربوط به صنایع خلاق، ابتدا چالش های مربوط به صنایع خلاق شناسایی شوند سپس با توجه به این چالش ها به طراحی سازمآن های صنایع خلاق با رویکرد نوآوری کاربرمحور پرداخته شود.