الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های مولدعفونت ادراری درکودکان شهرکرمانشاه در سال 1394

عفونت های دستگاه ادراری از شایع ترین عفونت های باکتریال در کودکان است که به علت عوارض مختلف نیازمند درمان مناسب آنتی بیوتیکی هستند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های مولد عفونت ادراری در کودکان زیر 15 سال شهر کرمانشاه بود.
این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی 121 نمونه ادرار کشت مثبت کودکان در سال 1394 صورت گرفت. پس از تشخیص هویت سویه ها، آزمون تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن انجام گرفت. نتایج به دست آمده با نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون Chi Squar مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح 05/0p< معنی دارتلقی شد.
از مجموع نمونه ها، 84 (69/4%) و 37 (6/30%) مربوط به پسران و دختران بود. بیشترین سن و جنس ابتلا گروه سنی زیر دو سال و مونث بود. شایع ترین پاتوژن های شناسایی شده شامل اشرشیاکلی (1/71%)، انتروباکتر (14/9%) و سایر ارگانیسم ها (14%) بود. بدون توجه به نوع پاتوژن، بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین (5/92%)، کوتریموکسازول (1/71%)، سفالکسین (6/68%) و کمترین مقاومت آنتی بیوتیکی در سیپروفلوکساسین (2/18%) و نیتروفورانتوئین (8/24%) مشاهده شد.
در این مطالعه، سیپروفلوکساسین و نیتروفورانتوئین موثرترین آنتی بیوتیک های موثر بر روی پاتوژن های ادراری بودند. این امر نشانگر ارزشمند بودن آن ها در درمان عفونت های ادراری می باشد. از طرفی افزایش مقاومت به سفالوسپورین ها می تواند نشانه استفاده نامناسب و بی رویه از آن ها باشد. در نتیجه لازم است توجه بیشتری در امر استفاده مناسب از آنتی بیوتیک ها، شناسایی پاتوژن های مولد عفونت های ادراری و همچنین انجام مطالعات دوره ای برای شناسایی الگوهای مقاومت دارویی بشود.