فرایند وحدت جهان اسلام در اندیشه حضرت امام خمینی

یکی از فضیلت ها، بلکه واجبات مسلم دینی حفظ وحدت امت اسلام است، وحدتی که در اکثر کشورهای جهان اسلام بنا به عوامل داخلی و خارجی، مورد غفلت قرار گرفته و بعضا کشور اسلامی به جای ایجاد وحدت بین امت اسلام، خود سردمدار تفرقه و فتنه گشته است و کاری می کند که دشمن خارجی از عهده آن بر نمی آید. ازمسایل بغرنج و بنیان کن جوامع اسلامی که لطمات و خسارات مادی و معنوی جبران ناپذیری بر پیکر امت واحده اسلامی وارد ساخته، تفرقه و نفاق بین مذاهب و ملل اسلامی است. اگر حرص و ولع کشورهای استکباری به منابع و ذخایر جهان را بخصوص در منطقه ثروتمند خاورمیانه مد نظر قرار دهیم و این دو را کنارهم بگذاریم پی به اهمیت این موضوع خواهیم برد و برهم زدن آرامش آن، کاملا روشن خواهد شد. شرایط به گونه ای است که توجه خاص و بصیرت دوچندان می طلبد. این امر از دید مصلحان امت اسلام پنهان نمانده و همواره در صدد ایجاد وحدت بین مسلمین برآمده تا التیام بخش دردهای قلب خونین امت اسلامی باشند.
در قرن حاضر، حضرت امام خمینی از منادیان وحدت اسلامی بودند که نقش بیدارگرانه ای داشته اند. آغاز نهضت اسلامی امام در سال 1342 و وقوع انقلاب اسلامی 1357 ایران نقطه عطف تفکر وحدت اسلامی بود.
دفاع از مسلمانان مظلوم سراسر گیتی بدون در نظر گرفتن مذهب و ملیت خاص، نشانه ی نگاه عمیق ایشان به این مسئله بود. اندیشه ی وحدت امام علی رغم آنکه جنبه ی عبادی سیاسی داشت، آرمان ویژه ای بود که این مقاله در صدد توضیح و تبیین این آرمان است. این سوال اساسی مطرح می شود که مفهوم وحدت در اندیشه حضرت امام خمینی چه بود و امام خمینی در تفکر وحدت امت اسلامی چه انگیزه های داشته و چه اهدافی را دنبال می نمودند؟