بررسی مکان و راستای آشکارساز جهت مینیمم نمودن ضریب انباشت شار پرتوهای گاما

هدف از این پژوهش گزینش بهترین مکان آشکارساز نسبت به حفاظ و چشمه ی گاما است که کمترین ضریب انباشت شار فوتون را داشته باشیم. در این کار تحقیقی ضریب انباشت شار پرتوهای گامای چشمه های سیلندری Cs137، Co60، N16 هم محور با حفاظ هایی از جنس آلومینیوم، آهن و سرب با ضخامت ثابت cm55/1 در آشکارسازCsI(Tl) با استفاده از کد MCNP-4Cمحاسبه گردید. بدین منظور آشکارساز به ترتیب در فواصل مختلف از 9 الی 18 سانتی متر و زوایای متفاوت نسبت به محور چشمه از 30 الی 150 درجه قرار گرفت. در این تحقیق سعی بر آن بوده است تا وابستگی ضریب انباشت به عدد اتمی ماده، انرژی پرتو گاما فاصله نسبی آشکارساز- ماده- چشمه و زاویه ی آشکارساز مورد بررسی قرار گیرد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که ضریب انباشت در گستره ی وسیعی از1 تا 3.5 تغییر می کند. با توجه به نتایج حاصل از شبیه سازی ها، پیشنهاد می گردد چنانچه هدف کاهش ضریب انباشت باشد لازم است چشمه، حفاظ و آشکارساز هم محور باشند. در غیر این صورت هر چه انحراف آشکارساز از محور مرکزی بیشتر باشد ضریب انباشت شار پرتوهای فوتونی در آشکارساز بیشتر می گردد.