بازنگری در گاهنگاری کاخ کوه خواجه (قلعه کافرون) با تکیه بر نمونه های سفالین سطحی

کوه خواجه در فاصله ی 20 کیلومتری جنوب غرب شهر زابل یکی از مناطق مهم تاریخی سیستان به شمار می رود که موقعیت ژئوپلیتیکی و مذهبی آن از ایام باستان سبب شده که در سطح مسطح و دامنه ی پرشیب شرقی آن بناهای قابل توجهی احداث شود. علیرغم مطالعات و پژوهش های انجام گرفته از سوی پژوهشگران و باستان شناسان، تاکنون کرونولوژی مشخص و دقیقی درباره آن مطرح نشده و مطالعات اندک صورت گرفته نیز براساس معماری این مکان بوده است.
در نوشتار حاضر سعی بر آن است که براساس داده های سفالی نسبت به گاهنگاری نسبی کاخ کوه خواجه اقدام شود. از اینرو برای تامین این منظور مبادرت به جمع آوری داده های مورد نیاز به روش بررسی روشمند در سطح قلعه گردید. از آن جایی که در مطالعات باستان شناسی، شناخت ویژگی های سفال اهمیت فراوانی دارد، طبیعتا به مطالعه ی متغیر های سفال اهمیت بیشتری داده شد. چنان که برای انجام این مقصود سفال های شاخص و گردآوری شده از سطح محوطه مورد طبقه بندی، گونه شناسی و گونه شناختی قرار گفتند.
براساس نتایج بدست آمده از گونه شناختی سفال های سطحی، کاخ کوه خواجه (قلعه کافرون) دارای سه دوره ی استقراری متفاوت می باشد. دوره ی نخست مربوط به دوره اشکانیان، دوره دوم ساسانیان و دوره ی سوم به دوره ی اسلامی تعلق دارد که سده های 6 تا 8 هجری را در بر می گیرد