پیش بینی پرخاشگری نوجوانان بزهکار براساس راهبردهای حل مسئله و مهارت های ارتباطی

نوجوانی دوره‏ی گذر از کودکی به بزرگسالی، همراه با تغییرات اجتماعی، روان‏شناختی، رفتاری و فیزیکی است. این تغییرات به همراه زمینه های فرهنگی، اجتماعی و خانوادگی نوجوانان می‏تواند منجر به بروز مشکلات اجتماعی از جمله انحرافات اجتماعی ( مثل بزهکاری و پرخاشگری) شود .هدف مطالعه حاضر، پیش بینی پرخاشگری نوجوانان بزهکار براساس راهبردهای حل مسئله و مهارت های ارتباطی بود.
روش و این مطالعه با روش توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل تمامی نوجوانان پسر بزهکار مرکز اصلاح تربیت و نیروی انتظامی شهر اردبیل در سال 95-1394 بودند. با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس، تعداد 100 نوجوان پسر بزهکار بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه ی پرخاشگری باس و پری، پرسشنامه ی مهارت های ارتباطی کوئین دام و پرسشنامه‏ی سبک های حل مسئله ی کسیدی و لانگ بودند. داده ها با کمک ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS-19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که بین راهبردهای حل مسئله ی غیرانطباقی (درماندگی، مهارگری، سبک حل مسئله اجتناب) با پرخاشگری نوجوانان بزهکار رابطه‏ی مثبت معنادار و بین راهبردهای حل مسئله ی انطباقی (اعتماد، خلاقیت، گرایش) و مهارت های ارتباطی با پرخاشگری نوجوانان بزهکار رابطه‏ی منفی معنادار وجود دارد (01/0>P). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کردکه تقریبا 55/0 درصد از کل واریانس پرخاشگری نوجوانان بزهکار براساس راهبردهای حل مسئله‏ی غیرانطباقی، راهبردهای حل مسئله‏ی انطباقی و مهارت ارتباطی قابل پیش بینی است (01/0>P).
نتایج مطالعه حاکی از آن است که راهبردهای حل مسئله و مهارت های ارتباطی می توانند پرخاشگری نوجوانان بزهکار را پیش بینی کنند. نتایج مطالعه حاضر می تواند به روان شناسان زندان ها و کانون اصلاح و تربیت کمک کند تا هرچه بیشتر به نقش راهبردهای حل مسئله و مهارت های ارتباطی در کاهش پرخاشگری نوجوانان بزهکار پی برده و بتوانند مداخله های مناسبی را با در نظرگرفتن این متغیرها در مورد پرخاشگری نوجوانان بزهکار اجرا کنند.