نیاز سنجی برای توسعه حرفه ای اعضای هیات علمی: موردی از کاربرد روش مصاحبه گروه های کانونی

اعضای هیات علمی در فرایند یاددهی - یادگیری و ارتقا کیفیت آموزش عالی نقش به سزایی دارند. در این راستا هر چه اعضای هیات علمی در زمینه مسئولیت های حرفه ای خود توانمند تر باشند موفق تر عمل خواهند کرد. برای حصول این موفقیت ضرورت دارد تا نسبت به توسعه حرفه ای اعضای هیات علمی در سطح دانشگاه توجه خاصی مبذول شود . برای برنامه ریزی توسعه حرفه ای اعضاء هیات علمی ، ابتدا لازم است به نیاز سنجی پرداخته شود.بنابراین سوال این است که« چگونه می توان این نیاز سنجی را انجام داد؟»به منظور پاسخ دادن به این سوال و برداشتن اولین گام جهت توسعه حرفه ای اعضای هیات علمی در یک دانشگاه بزرگ دولتی شهر تهران ، پژوهشی به شیوه تحقیق کیفی و با استفاده از روش مصاحبه گروه های کانونی انجام شد . نمونه منتخب شامل دو نمونه نطری ازاعضای هیات علمی بود که در نیمسال قبلی (الف)دارای بیشترین ، و(ب)دارای کمترین نمره ارزشیابی دانشجویان از تدریس بودند . این دو نمونه، به عنوان دو گروه کانونی جداگانه ، مورد مصاحبه قرار گرفتند.داده های کیفی گردآوری شده ازدو گروه کانونی درباره نیاز های توسعه حرفه ای اعضای هیات علمی مورد تحلیل قرارگرفت و مقوله های اصلی و فرعی استخراج شد. این مقوله ها شاملسه مولفه : تقویت مهارتهای آموزشی، تقویت مهارت های پژوهشیو تقویت مهارتهای ارتباطی است . مقوله های آشکار شده مورد بررسی و تفسیرقرار گرفته تا برای گام بعدی در برنامه ریزی توسعه حرفه ای اعضاء هیات علمی مورد استفاده قرار گیرد.در این مقاله ضمن پاسخ دادن به سوال یادشده، چگونگی طراحی و اجرای پژوهش به روش گروه های کانونی به تفصیل بازنمائی شده است.