اثر غلظتهای مختلف عصاره آبی گیاه جعفری بر جلوگیری از پراکسیداسیون سلولهای عصبی در مدل تجربی پارکینسون القا شده با 6-هیدروکسی دوپامین در موشهای صحرایی نر

بیماری پارکینسون تحلیل نورنهای دوپامینی در ساختمان متراکم جسم سیاه (SNc (و دیگر نواحی ساقه مغز است. استرس اکسیداتیو نقش مهمی در مرگ نورونها در بیماری پارکینسون دارد. یکی از علل ایجاد پارکینسون تولید سوپراکسایده است و ترکیبهایی که بتواند جلوی تولید این مواد را بگیرند قابلیت درمانی دارند. مهار کنندگان آنزیم ACE(آنزیم مبدل آنژیوتانسین) دارای چنین خاصیتی هستند. از آنجا که گیاه جعفری باعث مهار آنزیم ACE می شود و در پژوهش قبلی باعث کاهش عوارض رفتاری و پاتولوژیک در مدل تجربی پارکینسون در موش صحرایی شد. در این پژوهش اثر عصاره آبی گیاه جعفری بر پراکسیداسیون لیپیدی و اکسیداسیون پروتئینها بررسی شد.
روش تحقیق: در این تحقیق تجربی 36 عدد موش صحرایی نر به 6 گروه6 تایی شاهد، تخریب با تزریق نوروتوکسین 6 -هیدروکسی دوپامین به داخل جسم سیاه نیمکره چپ، درمان با سه دوز مختلف عصاره آبی جعفری و درمان با کاپتوپریل به مدت 8 روز )7 روز قبل از تزریق نوروتوکسین و 1 روز بعد آن( تقسیم شدند. موشها 24 ساعت بعد از تزریق سم تحت آزمایشهای بیوشیمیایی )تعیین میزان اکسیداسیون پروتئینها و پراکسیداسیون لپیدها( قرار گرفتند و همچنین اندازه گیری میزان فعالیت آنزیم ACE مغزی یک روز بعد از تزریق سم در رابطه با همه گروه ها انجام شد. از نرم افزارprism Graphpad برای محاسبات آماری و رسم نمودارها استفاده شد.
کمترین میزان فعالیت آنزیم ACE مربوط به درمان با کاپتوپریل است و گروه های عصاره جعفری نیز توانستند به میزان معنی معناداری فعالیت آنزیم ACE در مغز را وابسته به غلظت مهار کنند (p<0.001) بررسی اکسیداسیون پروتئین ها و پراکسیداسیون لیپیدها حاکی از کاهش غیر معنادار اثر عصاره جعفری و کاپتوپریل نسبت به گروه نوروتوکسین بود.
جلوگیری از پراکسیداسیون سلولی مکانیسم اصلی عصاره آبی جعفری در جلوگیری از بیماری پارکینسون با وجود دارا بودن خاصیت مهار کنندگی ACE نیست.