جایگاه پلیس در مدیریت یکپارچه شهری (مورد مطالعه: استان کرمانشاه)

این پژوهش از یک سو از طریق مولفه های مطرح در ادبیات مطالعاتی رویکرد مدیریت یکپارچه شهری به شناخت و تحلیل جایگاه نیروی انتظامی در این زمینه می پردازد و از سوی دیگر به تاثیر تعاملات برون سازمانی پلیس با 26 سازمان مختلف عهده دار ماموریت های سازمانی و نهادی گوناگون در اداره امور شهر در چارچوب دیدگاه مدیریت یکپارچه شهری می پردازد.
نوع، پژوهش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی و از نظر هدف، کاربردی است و ابزار آن پرسش نامه محقق ساخته است. جامعه آماری در بردارنده فرماندهان و مدیران انتظامی، مدیران و کارشناسان ارشد سازمان های متعدد شهری در استان کرمانشاه است که براساس روش نمونه گیری خوشه ایو طبقه ای تعداد 168 نفر از آنها به عنوان جامعه نمونه انتخاب شدند. از آزمو های توصیفی و استنباطی به ویژه آزمون های «تی تک نمونه ای»، «ضریب همبستگی پیرسون»، «آزمون خی دو» و «تحلیل عاملی اکتشافی برای تجزیه و تحلیل داده ها بهره گیری شد.
یافته های پژوهش بیانگر تاثیر عوامل سن، سطح تحصیل پاسخ گویان و سابقه خدمتی آنها بر تفاوت نگرش آنها نسبت به برخی از مولفه های جایگاه پلیس در مدیریت یکپارچه شهری استان کرمانشاه است. براساس نتایج آزمون تی تک نمونه ای از دیدگاه پاسخ گویان جایگاه پلیس در مدیریت یکپارچه شهری استان کرمانشاه در همه مولفه های مورد نظر فراتر از حد متوسط معنادار است.
جایگاه پلیس در مدیریت یکپارچه شهری در چارچوب 7 عامل امنیت شهری مانند امنیت فردی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اخلاقی، قضایی، اقتصادی، و محیط زیست شهری قابل تبیین است. از سوی دیگر نفش تعاملات پلیس با 21 سازمان دست اندرکار مدیریت شهری معنادار است.